لاستیک مصنوعی و لاستیک طبیعی خواص بسیار خوبی دارند، اما تفاوت های زیادی نیز بین آنها وجود دارد. به عنوان مثال، لاستیک مصنوعی نسبتاً آسان ساخته می شود و نسبت به لاستیک طبیعی در برابر سایش، گریس، روغن و حرارت مقاوم تر است. و مانند لاستیک طبیعی، لاستیک مصنوعی بسیار انعطاف پذیر است. انعطاف پذیری خود را حتی در دماهای پایین حفظ می کند. با روش‌های ساخت مناسب، لاستیک مصنوعی می‌تواند در برابر دماهای شدید و خوردگی شیمیایی نیز بسیار مقاوم باشد و آن را به یک جزء لاستیکی مهم برای بسیاری از دستگاه‌ها تبدیل کند.
لاستیک مصنوعی چیست؟
لاستیک مصنوعی یک مونومر کاتالیزوری است که هیدروکربن ها را می شکافد. این مونومرها پلیمریزه می شوند و زنجیره های طولانی تشکیل می دهند. افزودن زنجیره‌های پلیمری مانند بوتادین، استایرن، ایزوپرن، کلروپرن، آکریلونیتریل، فلوئور، اتیلن و پروپیلن باعث تولید انواع پلیمرهای مصنوعی می‌شود. ترکیبات لاستیکی با گرفتن این پلیمرها و افزودن نسبت‌های مختلف پرکننده‌ها، محافظ‌ها، نرم‌کننده‌ها، ولکانیزرها و سایر مواد شیمیایی برای تولید خواص فیزیکی و شیمیایی خاص تولید می‌شوند.
لاستیک سیلیکونی
لاستیک سیلیکون نیز یک الاستومر مصنوعی است که از پلیمرهای سیلیکونی تشکیل شده است. سیلیکون از پلیمریزاسیون سیلیکون در ماسه یا کوارتز ساخته می شود. در حالی که بیشتر پلیمرهای مصنوعی دارای ستون فقرات کربن-کربن هستند، ستون فقرات سیلیکونی از سیلیکون-اکسیژن تشکیل شده است. این پیوندهای شیمیایی به لاستیک سیلیکونی خاصیت خاصی در دمای بالا می بخشد. لاستیک سیلیکون به طور گسترده در صنعت استفاده می شود و فرمولاسیون های زیادی دارد. لاستیک سیلیکونی معمولاً یک یا دو پلیمر است و همچنین ممکن است حاوی پرکننده های دیگری برای بهبود خواص یا کاهش هزینه باشد. لاستیک سیلیکونی به طور کلی با مواد دیگر واکنش نشان نمی دهد، پایدار است و می تواند در محیط ها و دماهای شدید مقاومت کند.
قبل از جنگ جهانی دوم
در حالی که بسیاری افزایش تقاضا برای لاستیک مصنوعی را به جنگ جهانی دوم نسبت می دهند، رشد اولیه در محصولات لاستیک مصنوعی در واقع به تقاضای رو به رشد برای لاستیک های دوچرخه پنوماتیک در دهه 1890 برمی گردد. این نیاز (تا حدی) منجر به پلیمریزاسیون اولین لاستیک مصنوعی در سال 1909 توسط تیمی از دانشمندان آلمانی به سرپرستی فریتز هافمن، اولین لاستیک مصنوعی صاحبان حق اختراع در جهان شد. کار در اواخر دهه 1930 نئوپرن را ایجاد کرد، یکی از اولین کامپوزیت های لاستیکی موفق و اولین در خانواده لاستیک های Buna.
در طول جنگ جهانی دوم
آغاز جنگ جهانی دوم منجر به از دست دادن 90 درصد از لاستیک طبیعی جهان توسط ایالات متحده شد. در این زمان، موجودی لاستیک طبیعی ایالات متحده تقریباً 1 میلیون تن بود، مصرف سالانه تقریباً 600،{3}} تن بود، و هیچ فرآیند تجاری برای تولید لاستیک مصنوعی همه منظوره وجود نداشت. حفاظت، بازیافت،
و فعالیت های ذخیره سازی نمی توانند شکاف مصرف لاستیک را پر کنند. در اواسط-1942، قدرت‌های محور تقریباً تمام منابع لاستیک طبیعی جهان را کنترل کردند.
پرزیدنت فرانکلین روزولت به خوبی از آسیب پذیری ایالات متحده از وابستگی خود به منابع تهدید شده لاستیک طبیعی آگاه بود. در پاسخ، او شرکت ذخیره لاستیک (RRC) را در ژوئن 1940 تأسیس کرد. RRC اهدافی را برای ذخیره سازی لاستیک تعیین کرده است، از جمله صرفه جویی در استفاده از لاستیک در لاستیک ها با تعیین محدودیت سرعت و جمع آوری لاستیک زباله برای بازیافت.
پس از از بین رفتن عرضه لاستیک طبیعی، RRC چهار شرکت بزرگ لاستیک را ملزم به تولید 400،{1}} تن لاستیک مصنوعی همه منظوره در سال کرد. در 19 دسامبر 1941، جرسی استاندارد، فایرستون، گودریچ، گودیر و شرکت لاستیکی ایالات متحده یک قرارداد ثبت اختراع و اشتراک اطلاعات امضا کردند.
Firestone اولین بسته لاستیک مصنوعی برنامه را در 26 آوریل 1942 تولید کرد، پس از آن Goodyear در 18 می، US Rubber Company در 4 سپتامبر و Goodrich در 27 نوامبر. در سال 1942، این چهار کارخانه 2241 تن لاستیک مصنوعی تولید کردند. تا سال 1945، ایالات متحده سالانه حدود 920،{10}} تن لاستیک تولید می‌کرد که 85 درصد آن لاستیک مصنوعی بود. چهار شرکت بزرگ 85 درصد از این تولید را به خود اختصاص داده اند که 547 هزار و 500 تن در سال است.
اکنون
تا سال 2005، بیش از 58 درصد محصولات لاستیکی حاوی لاستیک مصنوعی هستند.
لاستیک سیلیکونی دارای خواص بسیار عالی است و معمولاً در انواع محصولات استفاده می شود. سیلیکون در دماهای بالا به راحتی تجزیه نمی شود و برای انسان غیر سمی و بی ضرر است و آن را به یک انتخاب محبوب برای لوازم جانبی ابزار پخت و پز تبدیل می کند. در سال‌های اخیر، سیلیکون‌ها در بیشتر محصولات مصرفی مانند لباس‌های ورزشی، ظروف نگهداری، لوازم الکترونیکی، لوازم آرایشی و کفش‌ها یافت شده است.
مصارف صنعتی لاستیک مصنوعی شامل محصولات خودرو، درزگیرها و عایق ها می باشد. سیلیکون همچنین می تواند در بسیاری از محصولات پزشکی مانند لوله، اجزای سرنگ، اجزای مدیریت مایعات و غیره استفاده شود.
برای اطلاعات بیشتر در مورد منابع لاستیک (مصنوعی یا طبیعی) یا محصولات لاستیکی، لطفاً با LindePolymer تماس بگیرید.